Een verzwegen leven

Een Verzwegen Leven is het te boek gestelde resultaat van drie jaar zoeken en graven naar een (familie)geschiedenis die te lang verborgen bleef. Het is de ontdekkingstocht van een achterkleindochter en haar schrijvende vriend, naar een van de vroege Congolezen in België. Toen de Belgische kolonie nog een ver land was waar zwarten doorgaans bleven, weg van de geïdealiseerde witte Europese wereld. Toen de Tweede Wereldoorlog hier nog moest uitbreken, en België plots zelf bezet werd, inclusief de zwarte inwijkelingen die zich ook tegen deze bezetting verzetten.

Het teruggevonden leven van François Kamanda en diens zwarte lotgenoten raakt aan de grote instituten van het kolonialisme: aan het almachtige mijnbedrijf Union Minière de Haut-Katanga, aan de kerk die paters-missionarissen liet komen en gaan, aan de Nationale Loterij die eerst de Koloniale Loterij was, aan Expo '58 met z'n "authentieke" Congolese dorp, aan het voormalige Musée du Congo dat nu AfricaMuseum heet.

Het journalistiek opgevatte boek legt aan de hand van interviews met nazaten en archiefbronnen een onbekend stuk Belgische geschiedenis bloot. Die van een generatie vroege Congolezen in België, die meer eer toekomt dan hen voorlopig toebedeeld werd (bitter weinig, namelijk).

Foto: Baby Annie Kamanda rond 1943 met haar ouders Lucienne en François, die in 1942 huwden. Voor de kerk, en tijdens de Duitse bezetting. (credit: Familiearchief Kamanda)