Fortisgate

December 2008, de donkere dagen voor Kerstmis. De regering-Leterme I valt nadat de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie de regering heeft beschuldigd van pogingen tot beïnvloeding van de rechtsgang. De aanleiding: het Fortisarrest van het Brusselse hof van beroep, dat de verkoop van Fortis aan BNP Paribas bevroor en zo een beslissing van de regering blokkeerde. De scheiding der machten lijkt geschonden.

Aan het arrest ging een heuse magistratenoorlog vooraf, zo raakt bekend in de pers. Christine Schurmans, een magistrate die het niet eens was met het arrest, heeft namelijk geweigerd om het te ondertekenen. Bovendien zou haar man, volgens de kranten een CD&V-apparatsjik met nauwe banden met de regering, de regering gewaarschuwd hebben en die heeft op haar beurt geprobeerd om het arrest tegen te houden. De andere twee rechters zijn naar verluidt niet geplooid onder de druk en hebben het vonnis alsnog geveld. Fortisgate is geboren.

Fortisgate. Een stresstest voor justitie onthult de dubieuze rol van de magistratuur in Fortisgate. Was Christine Schurmans inderdaad een marionet van de regering, of was zij de zondebok in dit verhaal? Wat was de rol van Paul Blondeel en Mireille Salmon, de andere twee rechters in de Fortiszaak? Dit boek werpt een compleet nieuw licht op de hele episode en vooral op de uiterst besloten beraadsprocedure in de magistratuur. Het doet ernstige vragen rijzen over het functioneren van de rechterlijke macht in ons land.