Turkije en de EU hebben elkaar nodig. Zelfs in een context van gespannen verhoudingen, harde retoriek en zo goed als een dood toetredingsproces, zoeken ze elkaar op. In afwachting van het huwelijk dat er misschien nooit komt, wordt er vandaag op verschillende vlakken samengewerkt. Denk aan de vluchtelingendeal, counter-terrorism, handel, energie,… Is er sprake van een nieuwe vriendschap of eerder van een gedwongen latrelatie zonder passie?