Wanneer Indiaas journalist Shyamlal Yadav gebruikmaakt van zijn recht op openbaarheid van bestuur via de Right to Information-act, zijn de nationale politici maar beter op hun hoede. Yadav is 'wobbingspecialist' bij de krant Indian Express. Als geen ander weet hij uit bergen opgevraagde documenten schandalen te puren, die menig parlementslid en minister in het nauw dreven.
Tijdens de Dataharvest Conference, een Europese conferentie gewijd aan onderzoeks- en datajournalistiek, kwam Yadav in de Erasmushogeschool Brussel getuigen over zijn strijd voor een transparantere overheid. Een overzicht van vier ophefmakende reportages.
In november 2007 maakte Yadav in het weekblad India Today een kritische balans (pdf, 2MB) op van de centrum-linkse regeringscoalitie United Progressive Alliance (UPA). In 1.287 dagen tijd reisden de 71 ministers van de UPA maar liefst tien miljoen kilometer met het vliegtuig voor officiële en in mindere mate persoonlijke buitenlandse bezoeken. Dat zijn 256 rondjes rond de aarde. Zevenenveertig ministers gaven de financiële details van hun vliegreizen vrij. Met 270 miljoen roepie of toen zo'n 4,5 miljoen euro oogde de rekening gepeperd. Die bevatte dan nog niet eens de kosten van de Indiase ambassades in de bezochte landen.
Eind 2009 stelde Yadav het National River Conservation Plan aan de kaak (pdf, 1MB), dat de Indiase rivieren zuiver had moeten houden. Een investering van omgerekend 116 miljoen euro bleek niet voldoende om de heilige Ganges properder te maken. Ter hoogte van de noordelijke stad Kanpur bedroeg het biochemische zuurstofverbruik van de rivier 21 milligram per liter. Dat is elf keer meer dan toegelaten om van drinkbaar water te kunnen spreken. Yadav stuurde ruim dertig aanvragen om officiële overheidsdocumenten te verkrijgen en kwam tot de vaststelling dat India's rivieren na twintig jaar beleid steeds vuiler werden.
Ambtenaren van de drie overheidsdiensten voor administratie, politie en bosbouw zijn wettelijk verplicht om de waarde van hun roerende en onroerende bezittingen bekend te maken aan de overheid. Maar weinigen doen het en er volgt ook helemaal geen sanctie in geval van overtreding. In 2011 verkreeg Yadav van het personeelsdepartement (DOPT) van het ministerie voor Ambtenarenzaken de volgende informatie (pdf, 1MB): 150 directeurs, 207 waarnemende secretarissen en 799 ondersecretarissen verzaakten aan hun meldingsplicht. Een kabinetschef beloofde hem dat de regels zouden worden aangepast.
Begin 2012 bewijst Shyamlal Yadav in de Indian Express (pdf, 160KB) dat India het niet zo nauw neemt met de privacy van haar burgers. Het ministerie van Binnenlandse Zaken blijkt dagelijks 250 tot 300 telefoongesprekken af te tappen of 7.500 tot 9.000 per maand. Het is onduidelijk of het ministerie deze opnames wist na zes maanden zoals voorzien in de wet. Zowel deelstaatregeringen als nationale ordehandhavers hebben het recht om aanvragen tot telefoontaps in te dienen.
Onvermijdelijk stelt zich de vraag welk gevolg aan de artikels van Yadav werd gegeven en of hij nooit bedreigd werd. Zelf zegt hij daarover heel kort het volgende. “Een Chief Election Officer belde me ooit op om me te vragen welke hervormingen hij moest doorvoeren. Politici spreken me in het algemeen aan om me te vragen wat ze het best doen om problemen op te lossen. Ik werd nog nooit bedreigd.”
--
Door Nicolas Cornil
De Dataharvest Conference vond plaats van donderdag 8 tot zondag 11 mei en bracht een 200 journalisten, IT’ers en data-experts van over heel Europa (en verder) bij elkaar. Het was de vierde keer dat de conferentie georganiseerd werd.
Een overzicht van alle artikels, samenvattingen, slides en andere nuttige links over de conferentie en de verschillende sessies, is hier te vinden.
