2019-04-25

Turkije en de EU hebben elkaar nodig. Zelfs in een context van gespannen verhoudingen, harde retoriek en zo goed als een dood toetredingsproces, zoeken ze elkaar op. In afwachting van het huwelijk dat er misschien nooit komt, wordt er vandaag op verschillende vlakken samengewerkt. Denk aan de vluchtelingendeal, counter-terrorism, handel, energie,… Is er sprake van een nieuwe vriendschap of eerder van een gedwongen latrelatie zonder passie?

De huidige nieuwe relatie lijkt pragmatisch, meer economisch georiënteerd, gebaseerd op gemeenschappelijk doelen en eigenbelang. In het jargon: een transactioneel partnerschap. Er gaan stemmen op om deze aanpak formeler te maken. Zo’n relatie heeft immers voordelen: het is afgebakend, duidelijker, eerlijker, effectiever en verkoopbaar in zowel de EU als in Turkije.

Maar er zijn ook nadelen. Mensenrechten en andere waarden en normen zullen weinig aan bod komen. Is dit het toppunt van Europees opportunisme? Wat blijft er, in zo’n relatie, nog over van Europa als grootste verdediger van mensenrechten?

Deel 1: 'Turkije wordt geen lid van de Europese Unie, daar is bijna iedereen het over eens. Toch is de samenwerking tussen de EU en het land van Erdogan intenser dan ooit. Geen wederzijdse liefde dus maar wederzijds eigenbelang. Althans, bij win-wi-situaties en zonder grote engagementen op lange termijn. Wat vinden de Europese en Turkse toppers hiervan? En wat zeggen onze eigen EU-lijsttrekkers? Kan het zo verder? Komt het te weten in het Knack-artikel: 'Niet getrouwd, wel bij elkaar op schoot. Waarom Brussel en Ankara tot elkaar veroordeeld zijn'.

Deel 2: Denken en schrijven over de woelige relatie tussen Turkije en de EU? Dat is onmogelijk zonder de mening te vragen aan Turkse Belgen. Wat denken zij over de mislukte verloving? 

Journaliste Sarah Lamote over haar project: 

"Sinds de zomer 2018 ben ik geaccrediteerd als journalist in Turkije. Als beginnende journalist en correspondent wil je je jezelf bewijzen. Dat doe je volgens mij niet met polariserende zwart-wit verhalen. Dat biedt geen meerwaarde, en al zeker niet in een land als Turkije. Wel integendeel. Een genuanceerde, doorwrochte kijk heeft tijd nodig. En steun. Dat vond ik bij Fonds Pascal Decroos. Ik kreeg de kans om met prominente stemmen in Turkije en de EU van ideeën te wisselen en tijd te nemen voor denkwerk. De opgedane kennis en netwerk leverde niet alleen een tweeluik op in Knack, maar ook essentiële bagage voor een verdere carrière als journalist." 

Sarah Lamote

Sarah Lamote is een Belgische journalist met als standplaats Ankara, Turkije, waar ze sinds eind 2017 woont.
€ 2.900 toegekend op 08/07/2018
ID
FPD/2018/1482

PRINT

  • 'Niet getrouwd, wel bij elkaar op de schoot', Knack 24 april 2019. 

ONLINE