ANTWERPEN - Twee jaar lang elke dag een morning-afterpil slikken. Dat was lang het doktersadvies aan meisjes die ‘te groot’ waren. De bijwerkingen, zoals een verminderde vruchtbaarheid, werden nauwelijks ernstig genomen.
In de jaren 1940 komen kunstmatige versies van het vrouwelijke geslachtshormoon oestrogeen op de markt. In een mum van tijd groeien ze uit tot een ‘universeel medicijn’ voor vrijwel elk vrouwenprobleem: van een onregelmatige menstruatiecyclus tot menopauzeklachten, zwangerschapsverlies, een laag libido, haaruitval, zelfs psychiatrische problemen.
Artsen zien in het wondermiddel een kans om grip te krijgen op het weerbarstige vrouwenlichaam. Over bijwerkingen maken ze zich weinig zorgen. In die context verschijnen ook de eerste studies over groeiremming. Vanaf de jaren 1950 wordt enthousiast gerapporteerd dat kunstmatige hormonen de groeischijven sneller doen sluiten, zodat meisjes versneld in de puberteit komen en stoppen met groeien. Hoe jonger ze ermee beginnen, hoe ‘beter’: de ‘winst’ loopt op tot 5 centimeter.
Foto: Nutrition and growth in children (1922), © D.Appleton and Company
PRINT/ONLINE
- ‘Te grote’ vrouwen over de hormoonbehandeling die hun groei remde: “De artsen hebben een stuk van mij afgenomen”, De Standaard, 08/03/2025.
- “Meisje, als je zo blijft groeien, waar zal dat eindigen?”, De Standaard, 12/03/2025.
LAND
- België
