Pascal Decroos was een bijzonder journalist met bijzondere ideeën
Pascal Decroos wordt geboren in Oostende op 20 april 1964 en overlijdt in Brussel op 2 december 1997. Pascal Decroos is de exponent van een nieuwe generatie journalisten. Een gedreven journalist met een hart voor de zwakkeren in onze samenleving.
Zijn opleiding tot regisseur aan het RITCS
Midden de jaren tachtig volgt Pascal Decroos de opleiding tot regisseur aan het RITCS te Brussel. In 1988 gaat hij aan de slag bij Jambers TV Productions waar hij reportages maakt voor Telefacts (VTM).
Een eigen productiehuis gespecialiseerd in reportages in documentaires
Als freelance journalist werkt Pascal Decroos van 1989 tot 1993 aan televisiereportages voor ‘Het Ei van Christoffels‘ en ‘NV De Wereld‘ (VRT, TV1). Nu heeft hij de ervaring om een eigen productiebedrijf te runnen. Samen met Ludo Poppe houdt hij in 1993 Productiehuis Kanakna Documentary boven de doopvont. De documentaires van dit productiehuis brengen de gevolgen van oorlog en uitbuiting in beeld, en analyseren vaak veronachtzaamde problemen van de moderne tijd. Maar bovenal registreren zij de mens vanuit een bijzondere invalshoek. Dank aan grensoverschrijdende reportages als ‘Het dienstmeisje van de diplomaat‘ (1997): over Hanufa, mishandeld als klein kind en nu op zoek naar haar ouders in Bangladesh. Of de spraakmakende Panorama-documentaire ‘Bloed op het vlees‘ (1996) waarvoor Pascal een jaar lang onderdook in de bloederige wereld van de vleesmaffia.
In de zomer van 1997 werkt Pascal Decroos mee aan de eerste Vlaamse docusoap: ‘Het leven zoals het is: camping‘, een bij momenten ontroerende en aangrijpende reportagereeks over het dagelijkse leven op een camping.
Credo van een bijzonder journalist
Tijdens zijn professionele loopbaan bouwt Pascal Decroos een reputatie op als kritisch, inventief televisiejournalist. Zijn credo is: niet meedrijven in de opperlvakkige nieuwsstroom, maar onderduiken. Geen snelle conclusies trekken, maar zoeken en tasten tot je de waarheid gevonden hebt.